Protestantse gemeente
te Mijnsheerenland
Het favoriete lied van Jaco is “Abba Vader”, lied 886 uit het nieuwe liedboek. En waarom dit zijn favoriete lied is heeft met de herinnering aan zijn eigen vader te maken. Hij vertelt :”Als ik dit lied hoor, dan hoor ik het hem nog steeds uit volle borst zingen. Het was ook voor hem één van zijn favoriete liederen.
Hij zong het toch anders dan dat hij andere liederen zong.”
Met de uitvaart van Jaco’s vader is dit lied ook gezongen en hierdoor heeft het voor hem wel een emotionele lading gekregen.
Jaco vindt het ook een erg mooie melodie, maar het is ook de tekst die hem raakt. Hij zegt hierover: “Als ik hem echt lees en tot me door laat dringen dan doe ik dat niet met droge ogen.” Dan is het voor hem ook het geheel, niet een bepaalde stukje tekst eruit.
Januari 2015 Jaco van Prooijen
Hij weet nog dat hij het lied voor het eerst als kind in de kerk hoorde.
Woorden die voor hem bij het lied horen zijn: herinnering en geborgenheid. Warme gevoelens. En zie je er ook een beeld bij: “Ja, een knusse en beschermende omgeving.”
Abba, Vader, U alleen,
U behoor ik toe.
U alleen doorgrondt mijn hart,
U behoort het toe.
Laat mijn hart steeds vurig zijn,
U laat nooit alleen.
Abba, Vader, U alleen,
U behoor ik toe.
Abba, Vader, laat mij zijn
slechts van U alleen,
Dat mijn wil voor eeuwig zij
d'uwe en anders geen.
laat mijn hart nooit koud zijn, Heer.
laat mij nimmer gaan.
Abba, Vader, laat mij zijn
slechts van U alleen.
Februari 2015 Jeanette van Driel
Jeanette heeft gekozen voor Lied 913 ; “Wat de toekomst brenge moge.”
Ze vertelt dat ze het heel moeilijk vond om uit de liedbundels (oud en nieuw) een favoriet lied te kiezen en ze ook nog even aan lied 745 “Uit het schemer van de tijden” had gedacht. Ze heeft hier niet voor gekozen, alhoewel het haar erg aanspreekt, maar omdat ze het maar één keer gehoord heeft, kan je dus niet echt van een favoriet spreken. Waarom heb je dan toch uiteindelijk voor “Wat de toekomst brenge moge” gekozen?” Ze vertelt : “Ik weet niet meer precies wanneer ik het lied voor het eerst hoorde, ik ken het al heel lang. Dit lied hoeft voor mij niet alleen bij een begrafenis gezongen te worden. Wij hebben dit gezongen in onze trouwdienst, volgens ds. Franzen kon dit echt niet, maar hij heeft toch mijn wens uiteindelijk ingewilligd.”
Ze zegt dat voor haar dit lied over een nieuw hoofdstuk van je leven gaat, dus als je trouwt weet je je toekomst ook nog niet en ook als er kinderen komen is er weer een nieuwe toekomst.
Jeanette noemt ook dat, als het haar even tegen zit, dit lied haar erg aanspreekt en dan vooral de tekst.
Jeanette : “Je kunt uit dit lied troost putten, maar ook hoop en vertrouwen naar de toekomst. Dan met name voor mij uit vers 1 en 4. Ik zie voor mij als ik dit lied hoor, dat je ten allen tijde op God mag vertrouwen.
En dan komt het woord “Geloof” vooral in mij op.”
Wat de toekomst brengen moge,
Mij geleidt des Heeren hand;
moedig sla ik dus de oogen
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen;
Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig kalmen moed!
Heer, ik wil Uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft gelooven,
ook wanneer het oog niet ziet.
Schijnen mij Uw wegen duister,
zie, ik vraag U niet: waarom?
Eenmaal zie ik al Uw luister,
als ik in Uw hemel kom!
Laat mij niet mijn lot beslissen:
zoo ik mocht, ik durfde niet.
Ach, hoe zou ik mij vergissen,
Als Gij mij de keuze liet!
Wil mij als een kind behand'len,
dat alleen den weg niet vindt:
neem mijn hand in Uwe handen
en geleid mij als een kind.
Waar de weg mij brengen moge,
aan des Vaders trouwe hand
loop ik met gesloten oogen
naar het onbekende land.
Op de wijs van “The Rose”
Maart 2015 Sia van Vuuren
Toen ik Sia vroeg of ze een keer mee wilde doen met de rubriek “Het favoriete lied van…”, wilde ze toch wat bedenktijd. Ze vond het op zich prima om mee te doen maar ze aarzelde, omdat ze niet echt een favoriet lied dacht te hebben. Toen ik wat later belde en vroeg of ze er nog zin in had, zei ze toch “ja”. Ze zei :”Ik vind vele liederen mooi, meestal omdat ik de muziek mooi vind of de combinatie van tekst en muziek. Uiteindelijk heb ik toch voor lied 221 gekozen, omdat vooral de tekst mij aanspreekt , ondersteund door een prachtige melodie. Ik vind alle drie de coupletten mooi, maar door het eerste couplet word ik het meeste geraakt.”:
“Zo vriendelijk en veilig als het licht,
zoals een mantel om mij heen geslagen,
zo is mijn God, Ik zoek zijn aangezicht,
ik roep zijn naam bestorm, hem met mijn vragen,
dat hij mij maakt, dat hij mijn wezen richt,
wil mij behoeden en op handen dragen.”
Ze vertelt dat ze het lied voor het eerst hoorde tijdens de afscheidsdienst van Tjiddie, de tweede vrouw van haar vader. Het werd toen gezongen door de cantorij. Ze zegt : “Als ik dit lied hoor, moet ik altijd aan die afscheidsdienst denken.
Een dienst waarin veel prachtige liederen werden gezongen.
Wat mij het meeste raakt in dit lied zijn de woorden "vriendelijk, veilig". Zo wil ik God ervaren: vriendelijk, liefdevol, beschermend. Ik mag mij veilig en geborgen weten bij Hem.”
Zo vriendelijk en veilig als het licht
zo als een mantel om mij heen geslagen
zo is mijn God, ik zoek zijn aangezicht
ik roep zijn naam, bestorm hem met mijn vragen,
dat Hij mij maakt, dat Hij mijn wezen richt.
Wil mij behoeden en op handen dragen.
Want waar ben ik, als Gij niet wijd en zijd
waakt over mij en over al mijn gangen.
Wie zou ik worden, waart Gij niet bereid
om, als ik val, mij telkens op te vangen.
Ik leef niet echt, als Gij niet met mij zijt.
Ik moet in lief en leed naar U verlangen.
Spreekt Gij het woord dat mij vertroosting geeft,
dat mij bevrijdt, en opneemt in uw vrede.
Ontsteek die vreugde die geen einde heeft,
wil alle liefde aan uw zoon besteden.
Weest Gij vandaag mijn brood, zowaar Gij leeft
Gij zijt toch zelf de ziel van mijn gebeden.
April 2015 Kees de Gier
Ook Kees moet even goed nadenken als ik hem vraag naar zijn favoriete lied. Het wordt uiteindelijk lied 608 “De steppe zal bloeien”.
Allereerst een stukje geschiedenis van Kees over dit lied :
“Dit lied is ontstaan in de Amsterdamse Studentenekklesia. Ik ben daar nooit geweest, maar mensen die die bijeenkomsten wel hebben meegemaakt hebben daar heel goede herinneringen aan. Vooral ook door het lied “De steppe zal bloeien”, dat vaak, aan het slot gezongen werd. De meeslepende melodie en de indrukwekkende pianobegeleiding, maar ook de bijzondere tekst zorgen voor een blijvende plaats in de herinnering. De dichter is de bekende Huub Oosterhuis en de componist Antoine Oomen. In 2006 is het lied uitgeroepen door luisteraars van Te Deum Laudamus en Schepper & Co tot het mooiste religieuze lied.
Ik beschouw het als opvolger van het vroeger veel gezongen “De dorre vlakte der woestijnen.” De tekst is gebaseerd op Jesaja 35.
'De woestijn zal zich verheugen,
de dorre vlakte vrolijk zijn,
de wildernis zal jubelen
en bloeien,
als een lelie welig bloeien,
jubelen en juichen van vreugde'
Kees vindt het een prachtig lied, met bijbelse beelden; de bloeiende steppe, het water uit de rots, de terugkeer uit de ballingschap en de opstanding uit de dood. Voor hem is het een lied van hoop en troost. Voor tijden van rouw, maar
ook voor de paastijd of de adventstijd.
Kees vraagt zich wel af of het lied geschikt
is voor de gemeentezang in een kerkdienst. De melodie is niet zo gemakkelijk met
die lange rust in het midden en die hoge noten. Het spelen van de originele pianozetting
is moeilijk en daar waagt hij zich dus niet aan en in de eenvoudigere zettingen mis
je het enthousiasme en de passie. Maar met een vaardige pianist en een groep goede
zangers is het prachtig.
De steppe zal bloeien.
De steppe zal lachen en juichen.
De rotsen die staan
vanaf de dagen der schepping
staan vol water, maar dicht.
De rotsen gaan open.
Het water zal stromen,
het water zal tintelen, stralen,
dorstigen komen en drinken.
De steppe zal drinken.
De steppe zal bloeien.
De steppe zal lachen en juichen.
De ballingen keren.
Zij keren met blinkende schoven.
Die gingen in rouw
tot aan de einden der aarde,
één voor één, en voorgoed.
Die keren in stoeten.
Als beken vol water,
als beken vol toesnellend water,
schietend omlaag van de bergen.
Als lachen en juichen.
Die zaaiden in tranen,
die keren met lachen en juichen.
De dode zal leven.
De dode zal horen: nu leven.
Ten einde gegaan en onder stenen bedolven:
dode, dode, sta op,
het licht van de morgen.
Een hand zal ons wenken,
een stem zal ons roepen:
Ik open hemel en aarde en afgrond
en wij zullen horen.
En wij zullen opstaan
en lachen en juichen en leven.
Mei 2015 Piet Troost
De eerste kennismaking met het lied dat Piet uitgekozen heeft, is lang geleden. En wel begin jaren ‘70.
Het gaat om Gezang 978 (Liedboek 2013) of 479 (Liedboek 1973): “Aan u behoort, o Heer der heren, de aarde met haar wel en wee”.
Hij vertelt : “De eerste kennismaking met dit lied vond begin jaren ‘70 plaats op “De Molenwiek” waar meester Quartel ons dit lied leerde. Het stond toen in de proefbundel “102 gezangen” (ook wel het “rode boekje” genaamd). Dit was een voorloper van het Liedboek 1973. Het lied wordt vanaf 1973 ook regelmatig in de eredienst gezongen.”
Dat is al lang geleden en ik vraag hem waarom dit lied zo bijzonder is dat het nu nog altijd zijn favoriete lied is?
Piet vertelt : “Het is een loflied op de schepping waarvan we allemaal deel uit mogen maken. In wat we om ons heen zien mogen we de Eeuwige herkennen. Dit lied is te associëren met alles wat we kunnen zien en waarnemen. Genieten van Gods schepping kan overal: tijdens een fietstocht door de Hoeksche Waard of een reis naar of door een al dan niet ver buitenland. Volgens mij is het lied ook indirect een oproep om zorgvuldig met de schepping om te gaan. Het rentmeesterschap over de schepping gaat ons mensen helaas niet altijd goed af. Dus het is van alle tijden”
Een mooi pleidooi voor dit gezang. En heeft hij dan een voorkeur voor de melodie
of de tekst? Hij zegt:” Zowel tekst als melodie spreken mij aan. De melodie past
heel mooi bij de tekst en zingt prettig. De tekst is een herdichting van gezang 288
uit de Hervormde gezangbundel van 1938 (de eerste regel is daar: “Deez’ aard is Uw
o Heer der heren”). Jan Wit heeft deze 19e-
Aan U behoort, o Heer der heren,
De aarde met haar wel en wee,
De steile bergen, koele meren,
Het vaste land, de onzekere zee.
Van U getuigen dag en nacht.
Gij hebt ze heerlijk voortgebracht.
Gij roept het jonge leven wakker,
Een tuin bloeit rond het open graf.
Er ruisen halmen op de akker
Waar zich het zaad verloren gaf.
En vele korrels vormen saam
Een kostbaar brood in uwe naam.
Gij hebt de bloemen op de velden
Met koninklijke pracht bekleed.
De zorgeloze vogels melden
Dat Gij uw schepping niet vergeet.
'T Is alles een gelijkenis
Van meer dan aards geheimenis.
Laat dan mijn hart U toebehoren
en laat mij door de wereld gaan
met open ogen, open oren
om al uw tekens te verstaan.
Dan is het aardse leven goed,
omdat de hemel mij begroet.
Juli 2015 Wilma Jongeneel
Wilma heeft, zoals de meeste mensen die ik vraag naar hun favoriete lied, meerdere favoriete liederen, zowel uit het liedboek als uit de evangelische liedbundel. Ook op de radio heeft zij favorieten als “Halleluja” en “One of us”. Ze vindt het daarom ook best lastig om hieruit een keuze te maken. Wilma zingt echter graag lofliederen, dus kiest ze een loflied. Het is lied 868, uit het Nieuwe Liedboek: “Lof zij de Heer, de almachtige koning der ere”
Wat maakt juist dit lied tot je favoriete lied?
Wilma zegt: “Het is een prachtige melodie met een mooie tekst. Het nodigt uit; ‘Laat ons naar hartenlust zingen en blij musiceren’ en dat is wat ik heel graag doe!”
Het tweede vers raakt Wilma het meest en ook de zin “Lof zij de Heer die uw huis en uw haard heeft gezegend” uit vers 4.
Deze verzen hebben voor haar persoonlijk veel waarde. Ze vertelt hierover : “De wetenschap dat God je omringt met zijn Liefde, dat Hij je zegent en leidt in je leven, dat Hij ons zijn woord heeft gegeven. Mooi, prachtig vind ik dat! Deze belofte, deze liefde en deze trouw geeft me het vertrouwen en het geloof dat de Heer me de weg wijst, dat Hij bij me is. Dat Hij, ondanks de fouten die ik maak, mij waardevol vindt; Hij heeft u lief, die tot zijn kind u verhief, ja, hij beschikt u ten leven.”
Heeft ze er ook nog een beeld bij en woorden die erbij horen voor haar? Het beeld wat Wilma bij dit lied ziet, is een groot hart, met daarin de hand van God die over ons waakt en ons liefheeft. Met de woorden “dankbaarheid, liefde, en vertrouwen”
“Lof zij de Heer, Hij omringt met zijn liefde uw leven;
Heeft u in ’t licht als op adelaarsvleugelen geheven.
Hij die u leidt,
Zodat uw hart zich verblijdt,
Hij heeft zijn woord u gegeven.”
1. Lof zij de Heer, de almachtige Koning der ere.
Laat ons naar hartelust zingen en blij musiceren.
Komt allen saam,
psalmzingt de heilige naam,
looft al wat ademt de Here.
2. Lof zij de Heer, Hij omringt met zijn liefde uw leven;
heeft u in 't licht als op adelaarsvleuglen geheven.
Hij die u leidt,
zodat uw hart zich verblijdt,
Hij heeft zijn woord u gegeven.
3. Lof zij de Heer die uw lichaam zo schoon heeft geweven,
dagelijks heeft Hij u kracht en gezondheid gegeven.
Hij heeft u lief,
die tot zijn kind u verhief,
ja, Hij beschikt u ten leven.
4. Lof zij de Heer die uw huis en uw
Haard heeft gezegend,
Lof zij de hemelse liefde
die over ons regent.
Denk elke dag
aan wat zijn almacht vermag,
Die u met liefde bejegent.
5. Lof zij de Heer met de heerlijkste
Naam van zijn namen,
Christenen loof Hem met Abrahams
Kinderen samen.
Hart wees gerust,
Hij is uw licht en uw lust.
Alles wat ademt zegt: Amen.
September 2015 Bart Geefshuijsen
Het favoriete lied van Bart is Lied 868 : “Lof zij de Heer, de almachtige koning der ere.”
Oplettende lezers zullen weten dat dit lied hetzelfde is als het vorige favoriete lied, namelijk dat van Wilma Jongeneel. Maar wie ben ik om te zeggen dat er dan een ander lied moet worden gekozen? Je favoriete lied is je favoriete lied! Bart heeft er immers weer een heel ander gevoel, verhaal en beeld bij. Luister maar.
Voor Bart weerspiegelt dit lied waarom we zingen. Blijdschap! Hij zegt: :“ Ik word er blij van en de inhoud van de tekst is de reden waarom ik blij ben. Vooral vers 2 spreekt hem erg aan : “Zodat uw hart zich verblijdt, Hij heeft Zijn woord u gegeven.” Dit is de essentie van het geloof voor mij. Ons hart wordt verblijd en sinds ik Jezus heb leren kennen, merk ik dat ik een blijer hart heb.“
Bart vindt de melodie het mooiste, het liefst wat vlot gespeeld. Hij krijgt er een blij gevoel van, zeker als we het met de hele gemeente zingen. Hij kan er dan weer even mee door.
“Wat het lied nu nog meer bijzonder maakt is dat het ook bij de doop van Ben gezongen werd, dat was een geweldig gevoel”, vertelt Bart.
Zie je er ook nog een beeld bij :’Jazeker, ik zie een beeld van opgeheven handen naar de hemel.”
Lof zij de Heer, Hij omringt met zijn liefde uw leven;
heeft u in 't licht als op adelaarsvleuglen geheven.
Hij die u leidt,
zodat uw hart zich verblijdt,
Hij heeft zijn woord u gegeven.
1. Lof zij de Heer, de almachtige Koning der ere.
Laat ons naar hartelust zingen en blij musiceren.
Komt allen saam,
psalmzingt de heilige naam,
looft al wat ademt de Here.
2. Lof zij de Heer, Hij omringt met zijn liefde uw leven;
heeft u in 't licht als op adelaarsvleuglen geheven.
Hij die u leidt,
zodat uw hart zich verblijdt,
Hij heeft zijn woord u gegeven.
3. Lof zij de Heer die uw lichaam zo schoon heeft geweven,
dagelijks heeft Hij u kracht en gezondheid gegeven.
Hij heeft u lief,
die tot zijn kind u verhief,
ja, Hij beschikt u ten leven.
4. Lof zij de Heer die uw huis en uw
Haard heeft gezegend,
Lof zij de hemelse liefde
die over ons regent.
Denk elke dag
aan wat zijn almacht vermag,
Die u met liefde bejegent.
5. Lof zij de Heer met de heerlijkste
Naam van zijn namen,
Christenen loof Hem met Abrahams
Kinderen samen.
Hart wees gerust,
Hij is uw licht en uw lust.
Alles wat ademt zegt: Amen.
Oktober 2015 Ria Groeneveld-
Dit keer is het favoriete lied een zegenbede, namelijk Lied 416 “Ga met God en Hij zal met je zijn”
Een lied dat Ria en haar man jaren geleden hoorden op een cd van een Engels jongenskoor. Het was het lied “God be with you till we meet again” en ook in de Minster of York, in Engeland, bij een Even Song.
Ria vertelt : “Het is een zegenbede die mij heel blij maakt. Als een organist dit speelt bij het uitgaan van de kerk, lopen mijn man en ik de melodie nog lang na te neuriën. Het is de tekst en de melodie die mij aanspreken.”
Ria spreekt vooral de tekst van de verzen 1 en 2 aan.
Ga met God en Hij zal met je zijn,
jou nabij op al je wegen
met zijn
raad en troost en zegen.
Ga met God en Hij zal met je zijn.
Ga met God en Hij zal met je zijn,
tot wij weer elkaar ontmoeten,
in zijn naam elkaar begroeten.
Ga met God, en Hij zal met je zijn.”
Ze zegt: “Wij hebben nogal wat medische ingrepen ondergaan en vonden troost en hoop in dit lied. Voor mij gaat het lied over elkaar ’Eens weer ontmoeten’ en ik zie daar een warm beeld bij van een opgaande stralende zon.”
Ria vertelt verder ook nog: “Mijn man en ik hebben heel veel gezongen in verschillende koren o.a. het ‘Deutsches Requiem’ van Johannes Brahms. Daarin komt in deel 5 een prachtige sopraansolo met koor voor die ook uitziet naar het weerzien.
‘Gij hebt nu wel droefheid
maar ik zal u wederzien en
uw hart zal zich verblijden’
‘Ik zal u troosten’
Ga met God, en Hij zal met je zijn,
jou nabij op al je wegen,
met zijn raad en troost en zegen.
Ga met God, en Hij zal met je zijn.
Ga met God, en Hij zal met je zijn,
bij gevaar, in bange tijden,
over jou zijn vleugels spreiden.
Ga met God, en Hij zal met je zijn.
Ga met God en Hij zal met je zijn:
in zijn liefde je bewaren,
in de dood je leven sparen.
Ga met God en Hij zal met je zijn.
Ga met God en Hij zal met je zijn,
tot wij weer elkaar ontmoeten,
in zijn naam elkaar begroeten.
Ga met God en Hij zal met je zijn.
November 2015 Mara van de Wetering
Dit keer een wel hele jonge deelnemer aan onze rubriek zoals u ziet, maar jong of oud, iedereen kan gewoon meedoen!
Het is het liedje van Godelinde Bleij en Harry Govers “Is je deur nog op slot”.
Mara
vindt het vooral een leuk liedje omdat het een heel vrolijk liedje is en je mee kunt
doen met de gebaren.
Doen jullie allemaal even mee :
Je hart is net een huisje
waar het gezellig is
maar ‘t is er nog zo donker
er is iets
dat ik mis
Refr.
Is je deur nog op slot?
is je deur nog op slot?
van je krr, krr, krr
doe
‘m open voor God
want de Heer wil bij je wonen
en dan ben je nooit alleen
Mara vindt het liedje ook leuk, omdat er wordt gezongen dat je hart op een huisje lijkt. En het leukste stukje? “Dat is als we zingen krrr….krrrr…krrrr.. en we gebaren dat we een sleutel in onze hand hebben. En ook het stuk dat we zingen ‘mijn hart is net een huisje, waar het gezellig is”.
Mara vertelt ook nog :“Ik mag wel eens op YouTube een filmpje kijken van dit liedje en dan zie ik allemaal mooie plaatjes van hartjes, huizen en sleutels. “
Refr.
Is je deur nog op slot?
is je deur nog op slot?
van je krr, krr, krr
doe ‘m open voor God
want de Heer wil bij je wonen
en dan ben je nooit alleen (2x)
Je hart is net een huisje
waar het gezellig is
maar ‘t is er nog zo donker
er is iets dat ik mis
Refr.
Is je deur nog op slot?
is je deur nog op slot?
van je krr, krr, krr
doe ‘m open voor God
want de Heer wil bij je wonen
en dan ben je nooit alleen
Je hart is net een huisje
waar het gezellig is
maar ‘t is er nog zo donker
er is iets dat ik mis
Refr.
Is je deur nog op slot?
is je deur nog op slot?
van je krr, krr, krr
doe ‘m open voor God
want de Heer wil bij je wonen
en dan ben je nooit alleen (2x)
en dan ben je nooit alleen (2x)
Tekst & Muziek: Harry Govers
© 1985 Europol Music
December 2015 Babs Mol
Dit keer is het favoriete lied gezang 601 : “Licht dat ons aanstoot in de morgen”.
Babs weet niet meer wanneer ze het lied voor het eerst hoorde, maar weet wel dat de prachtige melodie van Antoine Oomen haar toen al raakte. Vanaf dat moment was het haar favoriete lied.
De dichtvorm, in de tekst van Huub Oosterhuis, speelt daarin ook zeker een belangrijke rol en dan vooral het derde couplet :
“Alles zal zwichten en verwaaien
wat op het licht niet is geijkt.
Taal zal alleen verwoesting zaaien
en van ons doen geen daad beklijft.
Veelstemmig licht, om aan te horen
zolang ons hart nog slagen geeft.
Liefste der mensen, eerstgeboren,
licht, laatste woord van Hem die leeft.”
Als ik haar vraag waarom dan toch juist het derde couplet haar het meeste aanspreekt, vertelt ze : “God is het licht in dit couplet, de waarheid en het leven. Bij dit lied zie ik ook een alles overheersend licht voor mij. Een licht van zonsopgang tot zonsondergang.
Voor mij is dat een beeld van rust, vertrouwen en hoop en dat ontroert mij.”
Licht dat ons aanstoot in de morgen,
voortijdig licht waarin wij staan
koud, één voor één, en ongeborgen,
licht overdek mij, vuur mij aan.
Dat ik niet uitval, dat wij allen
zo zwaar en droevig als wij zijn
niet uit elkaars genade vallen
en doelloos en onvindbaar zijn.
Licht, van mijn stad de stedehouder,
aanhoudend licht dat overwint.
Vaderlijk licht, steevaste schouder,
draag mij, ik ben jouw kijkend kind.
Licht, kind in mij, kijk uit mijn ogen
of ergens al de wereld daagt
waar mensen waardig leven mogen
en elk zijn naam in vrede draagt.
Alles zal zwichten en verwaaien
wat op het licht niet is geijkt.
Taal zal alleen verwoesting zaaien
en van ons doen geen daad beklijft.
Veelstemmig licht, om aan te horen
zolang ons hart nog slagen geeft.
Liefste der mensen, eerstgeboren,
licht, laatste woord van Hem die leeft.
tekst: Huub Oosterhuis
Favoriet lied 2015
archief 2018