Protestantse gemeente
te Mijnsheerenland
actueel lied
archief 2013
archief 2014
archief 2015
archief 2016
Lied van de maand
Afspeellijsten
Favoriet lied 2017
Januari 2017: Conny de Ronde
Rien heeft gekozen voor Psalm 90, een lied wat volgens hem goed past bij de periode rond de jaarwisseling, die we net achter de rug hebben.
Als ik Rien vraag wat hem het meeste aanspreekt de melodie of de tekst van deze psalm, zegt hij dat het volledig samen gaat. Hij legt uit: “Van huis uit ben ik vertrouwd met de Oude Psalmberijming van 1773. Psalm 90 was toen ook mijn favoriet, maar vooral vanwege de mooie melodie. Sinds ik de berijming van 1967 ken, is ook de tekst tot mij gaan spreken. Voor mij is een lied ook pas echt geslaagd als de tekst bij de melodie past, maar ook de melodie bij de tekst. Bij psalm 90 is dat echt
geweldig gelukt.
De melodie heeft iets melancholieks over zich (vooral de eerste en laatste regel), maar aan de andere kant klinkt er toch ook iets van hoop in door. Die twee kanten komen ook in de tekst naar voren. Als ik dit lied hoor, komt de tekst me meteen voor de geest. Maar ook andersom: als ik aan deze psalmtekst denk, zingt de melodie ook door mijn hoofd. Voor mij een mooi bewijs van een goed “huwelijk” tussen tekst en melodie.”
De eerste paar regels van dit lied vindt hij erg mooi, :
de zekerheid van allen die U vrezen.
Geslachten gaan, geslachten zullen komen:
wij zijn in uw ontferming opgenomen.”
Rien vertelt verder ;”God omvat het begin en het einde van alles. Ik moet daarbij denken aan het woord “onveranderlijk”, Terwijl om ons heen alles verandert en verdwijnt, en wij slechts “voorbijgangers” zijn, blijft Hij altijd dezelfde. Sterker nog, we zijn in Zijn ontferming opgenomen. Hij overstijgt alles en houdt ons vast.
Een prachtige tekst, die zeker rond de jaarwisseling extra lading voor mij krijgt.”
Deze maand het favoriete lied van Conny de Ronde, Conny is één van de vaste organisten van de Greupkerk.
.
Als ik vraag naar Conny’s favoriete lied zegt ze: “Er zijn veel liederen waarvan ik geniet, maar vooral de Psalmen vind ik heel erg mooi. Psalm 87 is voor mij zo’n prachtig lied en daarom mijn favoriet.” Conny ging al jong mee met haar ouders naar de kerk en daar heeft ze haar favoriete lied voor het eerst gehoord.
Ze vindt de melodie van Psalm 87 stevig en sober, maar ook afwisselend.
Ze vertelt: ”De tekst is duidelijk, die spreekt mij bijzonder aan”: ‘Op Sions berg, dat is Jeruzalem, woont de Here God’. Die plaats heeft Hij voor zichzelf uitgekozen om te wonen. Israël en alle volken van de wereld zijn uitgenodigd om daarheen te komen om Hem te aanbidden. Israël gaat voorop – en alle anderen mogen volgen, want God zal de andere volken ‘tellen, als in Israël ingelijfd’!
Ze gaat verder: “Heel vaak wordt namelijk niet genoemd, dat Israël het volk is dat God voor zichzelf heeft uitgekozen om het licht van de wereld te zijn. (Jes. 49:6) De kerk negeert dit feit tot haar eigen schade al eeuwenlang en ziet zichzelf ten onrechte als licht voor de wereld. Deze Psalm legt duidelijk uit, dat de volken zich bij Israël zullen voegen (niet andersom!) en … God zal hen “doen de naam van Sions kinderen dragen.”
De laatste regel van het tweede couplet vindt zij het meest aansprekend: ‘O moederstad, uit u is elk geboren!’
Ze legt hierbij uit: “De joodse traditie vertelt dat op de plek waar God de schepping begon een stuk rots, de zogenaamde funderingsrots, het eerste stukje land was dat bij de schepping boven het water uitstak. Hier werden de eerste mensen geschapen en van hieruit bevolkten zij de aarde. In deze traditie wordt de funderingsrots ook vereenzelvigd met de berg Moriah, waar Abraham zijn zoon Isaak wilde offeren. Later werd op deze zelfde plek de tempel gebouwd.
Deze berg in Jeruzalem zal de plek zijn, waar God woont en waar uiteindelijk alle volken zullen toestromen, om daar door God en Zijn Woord onderwezen te worden. (Jes. 2:3)”
Als er een beeld en een woord zou zijn, waarmee u dit lied zou associëren, hoe zou dat er dan uit zien?
Ik zie dan het beeld van een hoge berg voor mij en het woord ‘macht’ past daar het beste bij.
Februari 2017: Hugo Aardoom
U kent mij vast van de keren dat ik tijdens een dienst gitaar speel in het muziekteam. Ik vind dat leuk om te doen en altijd weer een uitdaging om een lied uit ons nieuwe liedboek, weer eens op een andere manier te begeleiden samen met fluit, viool en piano.
Ik ben opgegroeid met veel muziek thuis, kreeg een paar jaar orgelles en mijn eerste volledige nummer dat ik trots kon spelen was “Daar ruist langs de wolken”. Intussen weet ik uit alle instrumenten wel geluid te krijgen, maar de gitaar werd al snel mijn instrument. Ik heb intussen een brede interesse in diverse muziekstijlen van klassiek tot jazz. Liedjes die mij raken houden mij bezig, waarom is de melodie zo mooi, welke akkoorden zijn gebruikt? In dat geval probeer ik de akkoorden uit te vogelen en het geheim van de liedjesschrijver te ontrafelen.
Tijdens een kerkdienst komen regelmatig mooie liederen voorbij. Waar ik vooral van kan genieten, is als onze organist Rien Donkersloot even de vrije hand krijgt en een eigen variatie speelt op een bestaande melodie, vaak als inleiding op het volgende nummer. Echt heel knap. Luister dus de volgende keer maar eens goed: genieten.
Bij mij is dus een lied vooral de muziek en een mooie tekst hoort wat mij betreft in een gedicht. Als je een goede tekst verpakt en een slecht lied met een moeilijke melodie, dan ben ik al snel de weg kwijt. Maar als de woorden ook nog eens onderdeel is van een liedje met een heerlijke melodie, dan wordt dat versterkt en komt de tekst extra tot z’n recht.
En dan mijn favoriete lied: Houd mij dicht bij U (opwekking nr. 616).
Houd mij dicht bij U.
Laat me nooit meer gaan.
Voor u leg ik mij leven neer.
Verlangend naar uw vriendschap Heer.
Een prachtig lied met een pakkende tekst verpakt in sfeervolle muziek met een melodie die je vanzelf meeneemt. Na het stemmige intro is de eerste regel direct de tekst waar het hele liedje over gaat: “Houd me dicht bij U, laat me nooit meer gaan”.
Vooral in tijden van verwarring en loslaten is dit een nummer om er weer eens goed voor te gaan zitten en het tot je te laten komen. De Engelse versie “Draw me close to you” is eigenlijk nog mooier, als die dan ook nog eens gezongen wordt door het Oslo Gospel Choir: mijn nummer 1.
Maart 2017: Wim Delhaas
Ik ben geboren in Rotterdam op 25 april 1941 en kom uit een gezin van 10 kinderen, 5 meiden en 5 jongens. Ik was nr. 4 in het “nest”. Mijn moeder kwam uit een niet kerkelijk gezin en mijn vader kwam uit een – voor die tijd – een redelijk verlicht gereformeerd gezin. Mijn moeder heeft ons met het geloof groot gebracht. In 1955 emigreerde ons gezin naar Australië, gesponsord door de Dutch Reformed Church of Australië. Na enkele weken in een opvangkamp in het binnenland te hebben gezeten, verhuisden wij naar onze definitieve bestemming aan de kust. In een voor Australië midden grote plaats, Wollongong, 90 km onder Sydney, pal gelegen aan een prachtig strand op een steenwerp afstand van het houten kerkgebouw. De gemeente die ons gesponsord had bestond uitsluitend uit Nederlandse emigranten. Alle kerkdiensten waren toen nog in het Nederlands. Het was een “streng geloof “ met een grote sociale controlegroep binnen de kerkenraad, beknellend. Enige tijd later kwam ik in aanraking met een groep jongeren van de Congregational church, een plaatselijke Australische kerk waarvan ik lid werd. De kerk en jeugddiensten waren voor mij een verademing. Een kerk waar je met plezier naar toe ging. Er waren veel jongeren en er werd veel gezongen in de dienst. We gingen op camp met “Youth for Christ” clubs naar andere zusterkerken.
Begin jaren zestig kwam de bekende Amerikaanse evangelist Billy Graham voor een aantal bijeenkomsten in Sydney Stadion. Onze jongerengroep maakte deel uit van een zangkoor van meer dan 400 mensen. De evangelisatie campagne duurde één week en vijf avonden was het stadion volgepropt met 60.000 mensen. Aansluitend zorgde onze groep met vele groepen van andere kerken voor opvang en nazorg van de mensen, die tijdens de diensten voor een leven met God hadden gekozen. Een ervaring die ik nu nog terug kan beleven met het zingen van een aantal liederen van toen.
Daar heb ik mijn passie voor zingen gevonden, voornamelijk Gospel-
In 1968 ging ik met mijn gezin weer terug naar Nederland. Ik had moeite om me aan te passen aan het kerkelijk leven in Nederland. Vele liederen spraken mij niet aan.
Eind jaren ‘70 gingen mijn echtgenote en ik uit elkaar. Zij ging terug naar haar geboorteland Australië. De kinderen bleven bij mij in Nederland.
Inmiddels ben ik ruim 30 jaar met Christie gehuwd en samen hebben we 5 kinderen (uit onze vorige relaties) en 12 prachtige kleinkinderen, waarvan 2 in Australie wonen..
Mijn grote voorliefde voor liederen zijn de Gospelsongs/Hymnes. Helaas zingen we die zelden in de Laurentiuskerk,( waar wij overigens ons heel erg thuis voelen). Gospelsongs en Hymnes zijn o.a. vaak levensverhalen van mensen die moeilijke tijden in hun leven hebben meegemaakt maar door het verhaal van God dat doorklinkt in die liederen, heb ook ik mijn moeilijke tijden bij Hem kunnen brengen. Thuis zing ik Gospels/Hymnes via You Tube, in de auto en soms op de fiets tijdens mijn rondje Binnenmaas(als het niet druk is op de weg) of onder het tuinieren.
Mijn favoriete lied is “Shall we gather at the river”. Een gospelhymne geschreven door Robert Lowry in 1864. Hij was een jonge Amerikaanse predikant in de BaptistChurch in Brooklyn (USA). Het lezen van Openbaringen 22 vers 1 en 2, inspireerde hem om deze Gospel te schrijven.
Dit lied schildert het beeld dat wij allen, aan het einde van onze levens pelgrimstocht, mogen samenkomen, aan de oever van de zilveren, kristallen rivier des levens. Rondom de troon van God waar geen verdriet, ziekte of dood zal zijn. De plaats van de eeuwige liefde.
Binnenkort komen we aan het einde van onze pelgrimstocht. In de verte zien wij de stoet van heiligen al op ons wachten, om de zilveren rivier te doorwaden naar God. We lopen in aanbidding door de zilveren rivier naar de oever aan de overkant, waar we onze zorgen en verdriet achter mogen laten. Waar God ons zijn zegen geeft, waar mensen nooit meer sterven maar in liefde met elkaar zullen leven. Wie zou daar niet in willen geloven?
Waarom is dit één van mijn favoriete liederen ondanks dat ik het moeilijk te geloven vindt ?
Ik denk dat het een combinatie is van woorden en muziek, omdat in mijn beleving woorden tot leven komen door de melodie.
De tekst van “mijn” lied is heel eenvoudig, in het geheel niet diepzinnig, maar eerder woorden van een kinderlijke beleving over een pelgrimstocht naar mijn Schepper. Ik weet niet wat mij daar te wachten staat. Vandaar dat deze gospel—hymne het prachtige, haast romantische, beeld schetst van mensen die blindelings in vertrouwen op de belofte van God onderweg zijn. Ze gaan naar deze schitterende rivier van het nieuwe leven die uiteindelijk uitkomt in het meer van genade.
In mijn geval is deze droom mijn dagelijks brood, dat het mij/ons in staat stelt om Gods goedheid uit te stralen naar onze medemens.
April 2017: Henk-
Voor degenen die mij niet kennen zal ik mij kort voorstellen.
Ik ben Henk-
Sinds augustus 2007 ben ik weduwnaar van Marieke.
In het dagelijks leven ben ik werkzaam als Recordmanager bij Rijkswaterstaat, waar ik mij bezig houd met digitale archivering. Binnen onze gemeente (waar u mogelijk mijn naam van kent) ben ik actief op diverse gebieden: sinds 2012 houd ik mij bezig met het ordenen en toegankelijk maken van het kerkarchief en sinds 2015 zit ik in de organisatie van de Jaarmarkt met in mijn portefeuille marketing, entertainment en websitebeheer (incl. Facebook).
Voor het “Comité Dak voor het Dorp” houd ik mij sinds kort bezig met de opzet van een Facebookpagina en de website.
Dan nu mijn favoriete lied, dat is Gezang 487: “De Heer heeft mij gezien en onverwacht”.
Hoewel ik de kerk alleen of voornamelijk bij bijzondere gebeurtenissen bezoek en daardoor mijn kennis van liederen beperkt is, was een keuze toen de vraag kwam niet heel moeilijk.
Dit lied herinnert mij aan zowel voor-
Persoonlijk vind ik dat het lied een fijne melodie heeft. Maar met name spreekt de tekst mij aan, omdat er op meerdere plekken in het lied een bepaalde kracht vanuit gaat. Een verbondenheid die hoop en moed uitstraalt. Een verbondenheid die wederzijds is als je je hiervoor openstelt, ook al ben je nog zo verschillend.
In 1996 hoorde ik dit lied voor het eerst tijdens de voorbereiding op mijn huwelijk met Marieke. Het was één van de liederen die is gezongen op onze huwelijksdag in de Catharinakerk in Roden. Daarnaast is het één van de liederen geweest die in 2007 is gezongen, hier in de Laurentiuskerk, tijdens de afscheidsdienst na het overlijden van Marieke.
Het mooiste vind ik met name het middelste gedeelte en dan vooral de tweede zin: `Hij doet met ons, Hij gaat ons in en uit. Heeft in zijn handen onze naam geschreven.
Het gaat over “handen” vertelt Henk-
Mei 2017: Barbara Flier
Barbara’ s favoriete lied is lied 733 “Tienduizend redenen” uit “de Opwekkingsbundel.”.
Ze vindt de tekst het mooiste en vooral het refrein waarin het woord “passie” er
voor haar echt uitspringt. Ze zegt :”Vooral het woord “passie” spreekt mij erg aan,
als je iets zonder passie doet heeft het veel minder zin dan als je het met passie
doet”. Ik heb dit lied gehoord bij een ladiesnight filmavond in de gedachteniskerk
in Oud-
“De zon komt op, maakt de morgen
wakker;
mijn dag begint met een lied voor U.
Heer, wat er ook gebeurt
en wat mij mag overkomen,
laat mij nog zingen als de avond valt”.
De tekst van het refrein :
“Loof de Heer, o mijn ziel.
O mijn ziel, prijs nu zijn heilige Naam.
Met meer passie dan ooit;
o mijn ziel, verheerlijk zijn heilige
Naam”.
Juni 2017 Imke Koster
Opwekkingslied 518 “Heer U bent altijd bij mij “, is Imke’s favoriete lied. Ze zegt hierover : “Ik dacht meteen aan dit lied, het doet mij denken aan de mooie dag, 19 februari 2017, dat Livenzo onze zoon gedoopt werd. Het refrein spreekt mij daarin het meeste aan”:
“Heer, U bent altijd bij mij
U legt uw handen op mij
en U bent voor mij
en naast mij
en om mij heen.
Heer, U bent altijd bij mij
U legt uw handen op mij
en U bent voor mij
en naast mij
en om mij heen,
elke dag.”
Ze gaat verder :”Ik zie dit refrein als een boodschap van God voor Livenzo, die zijn hele leven met hem mee zal gaan. Ik zie dan dus ook echt een baby voor mij bij dit lied en het woord “Liefde” past er voor mij het mooiste bij.
Het grappige was, toen ik vroeg hoe ze het lied kende, wanneer hoorde ze het voor het eerst? Ze vertelde dat het bij mij was, haar moeder. Ze hoorde het mij afspelen en zingen toen ze een jaar of 12 was. Mooi om dat op deze manier van haar terug te horen.
Lavien kent heel veel liederen en vele zijn ook favoriet bij haar. Ze zit ook op het koor “Deo Cantemus”, waardoor ze nog meer andere liederen kent. Maar toch springt één er nu uit voor haar en dat is “Er is een God die hoort”. Zowel de tekst als de melodie spreekt haar erg aan.
Ze zegt : “Het tweede vers is eigenlijk het evangelie in een notendop:
“God schonk zijn zoon in Bethlehems stal,
Heer van het al, Heer van het al.
Hij droeg
vernedering, smaad zonder tal,
heerser van ’t gans heelal.
Want onze Schepper, koning
der aard’,
heeft zelfs zijn eigen zoon niet gespaard.
Ga dan naar hem, nu ’t morgenlicht
gloort,
hij is de God die hoort.”
Ze vertelt verder :”Ik hoorde dit lied voor het eerst op de tv bij “Nederland zingt” en we zongen het ook op mijn koor. Het raakte mij dat vooral in dit lied staat dat we mogen weten dat er een God is die gebeden hoort. Ik zag als het ware bij dit lied een voorstelling van Jezus, waar Hij liefdevol naar ons omziet.”
Vreugde of blijdschap, droefheid of smart,
er is een God, er is een God.
Stort bij hem uit, o mens toch uw hart,
er is een God die hoort.
Ga steeds naar hem om hulp en om raad,
wacht niet te lang, 't is spoedig te laat.
Dat niet door twijfel 't hart wordt verstoord,
er is een God die hoort.
God schonk zijn zoon in Bethlehems stal,
Heer van het al, Heer van het al.
Hij droeg vernedering, smaad zonder tal,
heerser van 't gans heelal.
Want onze Schepper, koning der aard',
heeft zelfs zijn eigen zoon niet gespaard.
Ga dan naar hem, nu 't morgenlicht gloort,
hij is de God die hoort.
Van oost tot west, van zuid tot noord,
mens, zegt het voort, mens zegt het voort.
Wordt 's Heren liefde alom gehoord,
mensenkind, zegt het voort.
Dwaal niet in 't duister, ga niet alleen,
maar zoek het heil bij Jezus alleen.
Dat al uw hoop op hem is gericht,
Jezus is 't eeuwig licht.
Juli 2017 Lavien Verzijl
Eén van de mooiste melodieën die ik ken is die van ‘nun freut euch lieben Christen gmein, (verheugt u christenen, tesaam), lied 402 uit het Oude Liedboek. Een lied van de hand van Maarten Luther.
De melodie begint bijna gelijk met een paar kwartsprongen: F – C –F ; een soort trompetsignaal dat de vreugde van vers 1 extra nadruk geeft. De melodie is gecomponeerd in de zogenaamde bar-
Vers 1 van dit lied waarin de vreugde en de lof centraal staat is eigenlijk op zichzelf staand in vergelijking met andere strofen: die gaan namelijk over Luthers persoonlijke bekering, waarbij in vers 2 gesproken wordt over de duivel die hem (Luther) in zijn macht heeft. Het ‘omslagpunt’ vindt plaats in vers 6 waarbij hij door Christus wordt gered uit zijn ellende. Het lied besluit met een lofprijzing op de Vader en de volgende boodschap: ‘loop niet ’s werelds wijsheid na, dat niet uw schat verloren ga, -
Laat ons van vreugde springen
en zegenen Gods grote naam;
laat ons de Heer bezingen,
die ons zo machtig heeft bevrijd,
die voor der mensen zaligheid
de hoogste prijs betaalde.
2 De duivel had mij in zijn macht,
de dood stond mij voor ogen;
de schulden hebben dag en nacht
zwaar op mijn ziel gewogen.
Steeds dieper zonk ik in 't moeras,
omdat ik niets dan zonde was,
in ijdelheid geboren.
3 Mijn werken brachten mij geen baat,
hun grond was boos begeren;
mijn vrije wil was niets dan haat
tegen de wil des Heren.
Zo raakte ik in angst en nood,
in wanhoop erger dan de dood,
ter helle moest ik varen.
4 Toen zag God in de eeuwigheid
mijn mateloze ellende
en haastte zich, te rechter tijd
mij, arme, hulp te zenden.
Mijn Vader, want Hij wendde mij
zijn hart vol liefde toe, ja Hij
liet het zich 't liefste kosten.
5 Hij sprak tot zijn geliefde Zoon:
Ik kan 't niet langer lijden;
nu is het tijd, verlaat mijn troon
en stel U aan zijn zijde;
sta voor hem in als bondgenoot,
verdelg de zonde en de dood
en laat hem met U leven'.
en uit een aardse moeder
geboren, zoals ieder mens,
werd Hij mij tot een broeder.
Zo nam Hij mijn gedaante aan
om satans eigenwaan te slaan,
hem in de val te lokken.
7 Hij sprak tot mij: Zie, het is nu
de kentering der tijden.
Ik heb mijn leven veil voor u,
Ik zelf zal voor u strijden.
Want Ik ben de uwe, gij zijt mijn,
en waar Ik ben, daar zult gij zijn,
geen vijand zal ons scheiden.
8 De vijand zal Mij 't hartebloed,
het leven zelfs ontroven,
't is u ten goede, en daar moet
gij rotsvast in geloven.
Mijn leven overwint de dood,
mijn onschuld delgt uw schulden groot,
en zo zijt gij behouden.
9 En keer Ik tot mijn Vader weer
en laat u in dit leven,
Ik ben uw God, Ik ben uw Heer,
Ik zal mijn Geest u geven,
de Geest die u zal troosten en
u openbaren wie Ik ben,
u in de waarheid leiden.
10 Wat Ik gedaan heb en geleerd,
zult gij ook doen en leren,
opdat mijn Vader wordt geëerd,
zijn rijk zal triomferen;
en loop niet 's werelds wijsheid na,
dat niet uw schat verloren ga,
laat u door Mij gezeggen.
En is er één bepaald gedeelte dat u meer raakt? ‘Jazeker, de belofte van de hemelse vreugde die ons wacht na een leven op aarde in al zijn facetten en dan zowel de positieve als de negatieve.
Dan sluit ik mijn ogen en zoek uw licht
Open voor mij straks die schitterende dag
Die ik vol van belofte verwachten mag
Het beeld dat ik bij dit lied heb is het moment waarop ik na een nacht werken, de zonsopkomst in voormalig Nederlands Nieuw Guinea te Hollandia in haar volle glans en glorie mocht beleven.
Er is geen mooiere zonsopkomst dan die in de tropen. Ik heb dit destijds vervat in een gedicht dat ooit in de Mijnsheerenkerk heeft gestaan. Dat beeld is voor mij op mijn netvlies en in mijn hart gebrand. En het woord dat daar voor mij bij hoort is verwachtingsvol.’
Heer als de dag voor de duisternis zwicht
Dan sluit ik mijn ogen en zoek Uw Licht
Open voor mij straks die schitt’rende dag
Die ik vol van belofte verwachten mag
Heer als de dag voor de duisternis zwicht
Dan sluit ik mijn ogen en zoek Uw Licht
Wees met Uw Liefde en glans mij nabij
Draag mij, Heer, door de nacht aan het donker voorbij
Heer als de dag voor de duisternis zwicht
Dan sluit ik mijn ogen en zoek Uw Lich
Blijf mij nabij met de hulp van uw Geest
Die in moeilijke tijden tot troost is geweest
Heer als de dag voor de duisternis zwicht
Dan sluit ik mijn ogen en zoek Uw Licht
Licht dat mij voorgaat naar 't eind van de nacht
Waar, na strijd, uwe hemelse vrede mij wacht